Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسکانیوز»
2024-04-29@13:30:54 GMT

مضرات افزایش آهن در بدن

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۹۳۵۱

مضرات افزایش آهن در بدن

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، آهن، ماده‌ی معدنی ضروری است که بیشتر آن توسط سلول‌های قرمز خون مصرف می‌شود.

بیشتر بخوانید: خاصیت عناب برای درمان فشار خون و کم خونی

آهن، بخش مهمی از هموگلوبین است که پروتئینی موجود در سلول‌های قرمز خون است. هموگلوبین، مسئول انتقال اکسیژن به تمام سلول‌های بدن است. دو نوع آهن غذایی وجود دارد:

.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آهن به صورت هِم (Heme iron): این نوع آن تنها در غذاهای حیوانی و اساساً در گوشت قرمز موجود است و نسبت به آهن غیر هِم، آسان‌تر جذب می‌شود.
. آهن غیر هِم (None – heme iron): بیشتر آهن غذایی به صورت غیر هِم وجود دارد که هم در غذاهای حیوانی و هم در غذاهای گیاهی موجود است. جذب این نوع آهن را می‌توانید با اسیدهای ارگانیک مانند ویتامین C تقویت کنید، اما همراه با ترکیبات گیاهی چون فیتات، جذب آن کاهش پیدا خواهد کرد.
افرادی که آهن هِم کمی از راه تغذیه‌ی خود دریافت می‌کنند، در معرض کمبود آهن قرار دارند. خیلی‌ها دچار کمبود آهن هستند، مخصوصاً خانم‌ها. در واقع کمبود آهن، شایع‌ترین کمبود ماده‌ی معدنی در تمام دنیاست.


تنظیم ذخایر آهن

اینکه چرا تنظیم سطح آهن در بدن مهم است دو دلیل دارد:


۱. آهن یک ماده‌ی مغذی ضروری است که در بسیاری از عملکردهای پایه‌ای بدن نقش دارد بنابراین باید مقدار کافی از آن دریافت کنیم.
۲. مقادیر زیاد آهن به طور بالقوه سمی است، بنابراین نباید زیاد از آن مصرف کنیم.

بدن با تطبیق دادن میزان جذب آهن از طریق سیستم گوارشی، سطح آن را در بدن تنظیم می‌کند. هپسیدین، هورمون تنظیم آهن در بدن است که مسئول حفظ تعادل در ذخایر آهن بدن است. عملکرد اصلی این هورمون، جلوگیری از جذب آهن در بدن است. عملکرد این هورمون به این صورت است:

افزایش سطح آهن آزاد در بدن می‌تواند رشد باکتری‌ها و ویروس‌ها را افزایش بدهد، بنابراین آهن زیاد می‌تواند تأثیر معکوس گذاشته و ریسک عفونت را بالا ببرد

. ذخایر زیاد آهن > افزایش میزان هپسیدین > کاهش جذب آهن
. ذخایر کم آهن > کاهش میزان هپسیدین> افزایش جذب آهن

بیشتر اوقات این سیستم به خوبی کار می‌کند. اما چند اختلال هستند که می‌توانند تولید هپسیدین را مهار کرده و در نتیجه باعث تجمع زیاد آهن در بدن شوند. از سویی دیگر، بیماری‌هایی که تولید هپسیدین را افزایش می‌دهند می‌توانند کمبود آهن را در پی داشته باشند.

تعادل آهن در بدن تحت تأثیر مقدار آهن در رژیم غذایی نیز هست. رژیم‌های غذایی که آهن کمی دارند به مرور زمان می‌توانند منجر به فقر آهن در بدن شوند. همین‌طور مصرف زیاد مکمل آهن می‌تواند مسمومیت شدیدی ایجاد کند.


مسمومیت آهن

مسمومیت آهن می‌تواند ناگهانی یا تدریجی باشد. با اوردوز کردن ناگهانی آهن یا مصرف مکمل آهن در مقادیر زیاد برای مدت طولانی و یا اختلال مزمن تجمع آهن در بدن، مشکلات جدی در بدن به وجود خواهد آمد.

تحت شرایط نرمال، آهن آزاد بسیار کمی در جریان خون وجود دارد. آهن با پروتئین‌هایی چون ترانسفرین پیوند می‌زند و در نتیجه جلوی آسیب زدن آن به بدن گرفته می‌شود. اما مسمومیت با آهن می‌تواند میزان آهن آزاد در بدن را به میزان قابل توجهی افزایش بدهد. آهن آزاد، یک پرو – اکسیدان است (بر عکس آنتی‌اکسیدان)، و می‌تواند موجب آسیب به سلول‌ها شود. بیماری‌های گوناگونی می‌توانند موجب این اتفاق شوند. مانند:

. مسمومیت با آهن: مسمومیت با آهن زمانی روی می‌دهد که فرد، معمولاً کودکان، در مصرف مکمل آهن زیاده‌روی کرده و اوردوز می‌کنند.

. هموکروماتوز ارثی: یک اختلال ژنتیکی است که موجب جذب زیاد آهن از غذا می‌شود.

. اوردوز آهن آفریقایی: نوعی اوردوز آهن است که به دلیل مقادیر زیاد آهن در غذا و نوشیدنی‌ها به وجود می‌آید. این بیماری برای اولین بار در آفریقا مشاهده شد.

اگر در معرض اوردوز آهن هستید می‌توانید با راهکارهای زیر، خطر آن را به حداقل برسانید:

. کاهش مصرف غذاهایی چون گوشت قرمز

. اهدای خون به طور منظم

. اجتناب از مصرف ویتامین C‌ هم‌زمان با غذاهای غنی از آهن

. استفاده نکردن از ظروف آهنی


آهن و ریسک سرطان

بدون تردید آهن اضافی در بدن موجب سرطان، هم در حیوانات و هم در انسان‌ها می‌شود. معلوم شده که اهدای خون به طور منظم یا از دست دادن خون می‌تواند این ریسک را کاهش بدهد.


آهن و ریسک عفونت

هم کمبود آهن و هم تجمع آهن زیاد در بدن فرد را مستعد عفونت می‌کند، که دو علت دارد:

۱. سیستم ایمنی بدن از آهن برای نابود کردن باکتری‌های مضر استفاده می‌کند، بنابراین مقداری آهن برای مبارزه با عفونت لازم است.
۲. افزایش سطح آهن آزاد در بدن می‌تواند رشد باکتری‌ها و ویروس‌ها را افزایش بدهد، بنابراین آهن زیاد می‌تواند تأثیر معکوس گذاشته و ریسک عفونت را بالا ببرد.
افرادی که هموکروماتوز ارثی دارند نیز بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌ها هستند.

منبع: بهداشت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1211420 برچسب‌ها دانستنی ها

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: دانستنی ها آهن در بدن کمبود آهن آهن آزاد زیاد آهن آهن زیاد سلول ها جذب آهن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۹۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای افزایش هوش این پنج ماده غذایی را مصرف کنید

مغز عضوی است که ۲۴ ساعته، حتی زمانی که خواب هستید، مشغول به فعالیت است؛ کل سیستم عصبی را تنظیم می‌کند و سیگنال‌ها و دستورالعمل‌ها را از یک قسمت بدن به قسمت دیگر منتقل می‌کند. بیشتر غذا‌هایی که به تقویت حافظه کمک می‌کنند، حاوی مقادیر زیادی از این موارد هستند: آنتی اکسیدان‌ها، ویتامین B، چربی‌های سالم، اسید‌های چرب امگا.

به گزارش خبرآنلاین، چند مورد از بهترین غذا‌هایی که مغز و حافظه را تقویت می‌کنند و سلامت آن را ارتقا می‌دهند، در ادامه به شما معرفی شده‌اند:

توت‌ها

انواع توت‌های غنی از آنتی اکسیدان مانند توت فرنگی، شاه‌توت و توت سفید، استرس اکسیداتیو را کاهش می‌دهند. مطالعات نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌های موجود در توت‌ها می‌توانند به: بهبود ارتباط بین سلول‌های مغز، تقویت یادگیری و حافظه با افزایش انعطاف‌پذیری مغز، جلوگیری یا به تأخیر انداختن زوال شناختی کمک کند.

غلات کامل

سطوح بالاتر قند خون با کاهش بازدهی و فعالیت مغز مرتبط است. بر خلاف کربوهیدرات‌های تصفیه شده، غلات کامل دارای شاخص گلیسمی (قند) پایینی هستند و برای همین به آرامی در بدن تجزیه می‌شوند، قند را به تدریج آزاد می‌کنند و به مغز اجازه می‌دهند تا عملکرد مؤثرتری داشته باشد.

برخی از جایگزین‌های سالم غلات کامل که برای تقویت ذهن مفید هستند، عبارتند از: نان جو، بلغور جو دوسر، برنج قهوه‌ای، گندم سیاه، کینوا.

آجیل و دانه‌ها

درست مانند ماهی‌های چرب، آجیل‌ها و دانه‌ها نیز حاوی سطوح بالایی از اسید‌های چرب امگا ۳ و آنتی اکسیدان هستند که آن‌ها را به یکی از بهترین غذا‌ها برای مغز تبدیل می‌کند. این گروه هم‌چنین منبع غنی ویتامین E هستند که از مغز در برابر استرس اکسیداتیو در دوران پیری محافظت می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که مصرف منظم آجیل می‌تواند خطر از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن را کاهش دهد.

گردو بهترین غذا برای مغز است و سطوح بالاتری از آنتی اکسیدان را نسبت به سایر مغز‌ها و دانه‌ها در خود دارد.

قهوه

کافئین موجود در قهوه به تقویت عملکرد کلی مغز کمک می‌کند. قهوه هم‌چنین منبعی غنی از آنتی اکسیدان است که [با افزایش سن]از سلامت مغز محافظت می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف مادام‌العمر قهوه می‌تواند خطر زوال شناختی و بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

با این وجود، در مصرف قهوه زیاده‌روی نکنید، چرا که کافئین می‌تواند چرخه خواب را مختل کند.

پرتقال

پرتقال سرشار از ویتامین C است و در بهبود توانایی‌های شناختی و تقویت سلامت مغز نقش دارد. ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که از سلول‌های مغز در برابر آسیب‌های ناشی از بالا رفتن سن محافظت می‌کند. هم‌چنین این ویتامین به پیشگیری از اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی کمک می‌کند. برخی از منابع سرشار از ویتامین C عبارتند از: کیوی، گوجه فرنگی، فلفل دلمه‌ای، سیب زمینی، انبه، آناناس.

دیگر خبرها

  • دردسرهای افزایش بیش‌ از حد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده
  • منیزیم را چه زمانی از روز مصرف کنیم؟
  • فواید و مضرات روغن حیوانی
  • قبض برق این مشترکان ۲۴ برابر می‌شود
  • قبض این مشترکان برق ۲۴ برابر می‌شود
  • قبض این مشترکان ۲۴ برابر می شود
  • افزایش مسمومیت با قارچ‌ های سمی؛ ۱۴ نفر بستری شدند
  • ۲۴ برابر شدن قبوض برق برای مشترکان پر مصرف
  • برای افزایش هوش این پنج ماده غذایی را مصرف کنید
  • کدام مواد غذایی را نباید با معده خالی خورد؟